รอยยิ้มของสเวน​ โกรัน อีริคส์สัน..

เสียงปรบมือทั้งหมดที่มอบให้เขาล้วนส่งความปรารถนาดีไปด้วย ทุกคนอยากมอบกำลังใจที่ดีที่สุดให้เขามีเรี่ยวแรงกำลังต่อสู้กับช่วงเวลาที่ไม่เป็นใจแห่งชีวิต

ได้เห็นการทักทายต้อนรับสเวนนิสจาก เยอร์เก้น คล็อปป์ ในคลิปวีดีโอที่สโมสรลิเวอร์พูลปล่อยออกมาช่วงก่อนเริ่มเกมทำให้หลายคนอมยิ้มด้วยความสุข

“Legend.. What a legend” คำพูดของคล็อปป์ก่อนทั้งคู่จับมือโอบกอดกันบ่งบอกถึงความเคารพที่ผู้จัดการทีมรุ่นน้องมีให้กับยอดกุนซือผู้ยิ่งใหญ่ชาวสวีดิชอย่างเต็มเปี่ยม คล็อปป์ตรงดิ่งเข้าไปหาสเวนนิสด้วยรอยยิ้มกว้างอย่างที่สร้างกำลังใจให้ผู้คนมากมายอย่างเคย

เกมนี้.. เพื่อคุณนะ สเวน

ฟุตบอลตำนานที่นำนักเตะซึ่งเลิกเล่นกันไปแล้วกลับมาสวมสตั๊ดวิ่งไล่เตะบอลกันอีกครั้งมักจะทำให้เราได้ยิ้ม เพราะได้รำลึกความหลังซึ่งกันและกัน

การคืนถิ่นอีกครั้งของ เฟร์นานโด ตอร์เรส ทำให้หลายคนมีความสุข โดยเฉพาะการได้เห็นเขาเล่นร่วมกับ สตีเว่น เจอร์ราร์ด อีกหน

ตอร์เรสยอมรับว่าหลังจากย้ายออกจากแอนฟิลด์แล้วเขาคิดถึงการเล่นกับเจอร์ราร์ดตลอดเวลา คิดถึงบอลจากสตีวี่จี คิดถึงการปลุกใจของเขา คิดถึงการส่งเสริมสนับสนุนให้เขาเป็นนักเตะที่ดียิ่งขึ้น

เอลนินโญ่กับเดอะค็อปคล้ายยังมีช่องว่างระหว่างกัน เขาไม่ได้กลับมาเล่นที่แอนฟิลด์อีกเลยนับตั้งแต่เลิกเตะฟุตบอล หนล่าสุดเห็นจะเป็นเกมออลสตาร์เมื่อปี 2015 ที่เขาได้เล่นร่วมกับ หลุยส์ ซัวเรซ อย่างที่เดอะค็อปใฝ่ฝัน ตอนนั้นเขากลับไปเล่นให้แอตเลติโก มาดริด สมัยสองแล้ว

แฟนบอลหลายคนให้อภัยตอร์เรสไปนานแล้ว แต่บางคนก็ยังเจ็บปวดอยู่จากการเห็นเขาย้ายจากทีมไปอยู่กับเชลซีกลางฤดูกาล 2010/11

มันก็นานมาแล้วนะครับ 13 ปีเข้าไปแล้ว

แต่อย่างน้อยการได้เห็นเขาวิ่งอย่างทุ่มเท แสดงความมุ่งมั่นที่จะทำประตูต่อหน้าทุกคนให้ได้อีกครั้งรวมทั้งลีลาชั้นเชิงเฉพาะตัวในแบบที่เป็นเขาก็ทำให้หลาย ๆ คนสุขใจ เหมือนเพื่อนเก่าได้กลับมาคุยกันอีกหน

สเต็ปบางอย่างเป็นท่วงท่าเฉพาะของคน ๆ นั้นจริง ๆ กับเกมนี้ผมดูไปยิ้มไปเมื่อเห็นเจอร์ราร์ดเปิดบอลด้วยท่าที่เป็นเจอร์ราร์ดเท่านั้น ได้เห็นการเยื้องย่างอันสวยงามของ ซามี่ ฮูเปีย ที่เป็นการเดินในแบบเขาคนเดียว

ได้เห็นการวิ่งสับแขนสับขาของ เดิร์ค เค้าท์ ที่ก็ต้องมีแต่เขาเท่านั้น หรือได้เห็นการพาบอลขึ้นสูงแล้วสับไกตะบันด้วยอีซ้ายของดาเนียล แอ็กเกอร์ มันคือแคแร็กเตอร์ของท่านรองแท้ ๆ เลย

เสียดายไม่ได้เห็นสปาเก็ตตี้เลกของ เจอร์ซี่ ดูเด็ก แต่ยังได้เห็นการสอย เอ๊ดการ์ ดาวิดส์ ร่วงผล็อยของ เจย์ สเปียริง อยู่นะ (ฮา)

กับตอร์เรสก็เหมือนกัน จังหวะแตะบอลหนีคู่แข่งที่พรวดเข้ามาแล้ววิ่งไปเอาบอล หรือจังหวะโยกคล้องตบบอลกระชากกระชั้นทะลุเข้าเขตโทษอย่างฉับพลันคือเอกลักษณ์เฉพาะตัวของเขา เห็นแล้วก็ใช่เลย.. นี่มันเขาชัด ๆ

เพียงแต่ด้วยสภาพความฟิตและกล้ามเนื้อด้านบนที่เขาเล่นกล้ามทำให้ความปราดเปรียวที่เคยมีลดลงไป คิดได้ แต่ทำออกมาไม่เนี้ยบอย่างที่เคยเป็น ยิ่งจังหวะหวดเท้ายิงก็ไม่เข้าโฟกัส ประตูยังไม่เกิดขึ้นสักที

แต่เกมนี้ สเวน ได้ไว้ลายความเป็นยอดผู้จัดการทีมให้พวกเราได้เห็น

ถึงนาทีที่ 80 แล้ว ตอร์เรส ยังยิงไม่ได้ แต่ นาบิล เอล ซาร์ ซัดเสาแรกให้ลิเวอร์พูลแซงกลับมานำ 3-2 แล้ว

ผลการแข่งขันไม่ได้สลักสำคัญอะไรหรอก ในตอนนั้นถ้าเขาจะเปลี่ยนตัว ตอร์เรส ออกก็สามารถทำได้ และ เอล นินโญ่ ก็จะเดินออกจากสนามท่ามกลางการยืนปรบมือ Standing ovation จากแฟน ๆ ด้วย

แต่ สเวน รู้ดีว่าไม่ใช่.. ทำอย่างนั้นไม่ได้ มันไม่ใช่จังหวะที่เหมาะสม

เพราะนาทีนั้นผู้คนอยากเห็นตอร์เรสปลดล็อกทำประตู ตอร์เรสเองก็อยากยิงประตูให้ได้ ยิ่งเป็นการบุกใส่แฟนบอลฝั่งเดอะค็อปสแตนด์ด้วยก็ยิ่งเป็นยอดปรารถนาอย่างที่สุด

อารมณ์ของเกมอบอวลไปด้วยความต้องการนั้น การรอคอยนั้น ทุกคนรอประตูของนักเตะที่เป็นเจ้าของบทเพลง Fernando Torres Liverpool number 9

สเวนก็รอ เขาปล่อยให้ตอร์เรสอยู่ในสนามต่อไป และคงจะยิ่งลุ้นไปด้วยกับ เอล นินโญ่

กระทั่งในที่สุดมันก็เกิดขึ้น.. ลูกชาร์จของหัวหอกวัย 40 ส่งบอลข้ามเส้นประตูเข้าไปเป็นประตู 4-2 ให้ทีมตำนานหงส์แดง

เสียงเชียร์ระเบิดขึ้นอย่างกัมปนาท มันคือการทำประตูต่อหน้ากองเชียร์ฝั่งเดอะค็อปสแตนด์ ตอร์เรสคงรู้สึกเหมือนยกภูเขาออกจากอก แรงกดดันทั้งหลายที่ทับอยู่บนบ่าถูกยกออกไป โล่งอก.. โล่งใจ

ทุกอย่างถูกปลดเปลื้องออกไปแล้ว เขายิงมันต่อหน้าเดอะค็อป แล้วได้ฉลองความสุขจนสำลักไปด้วยกัน

ภาพที่เขาพุ่งสไลด์เข่าไปกับพื้นโดยมีเจอร์ราร์ดวิ่งเหยาะ ๆ ตามมาด้านหลังนั้นมัน Nostalgia ชัด ๆ ฉากแล้วฉากเล่าของเหตุการณ์แบบนี้ผุดขึ้นมาในความทรงจำเป็นชุด ๆ คล้ายนั่งดูภาพยนตร์

ที่ข้างสนาม มิสเตอร์อีริคส์สันยิ้มกว้าง..

ประสบการณ์ 42 ปีของการคุมทีม ผ่านงานใหญ่น้อยมาร้อยเอ็ดเจ็ดย่านน้ำ พบเจอมาแล้วทุกรูปแบบทั้งจุดสูงสุดและจุดต่ำสุด เขาจึงเข้าใจดีถึงสถานการณ์ทั้งหมด รู้ว่าเวลานั้นควรทำอะไร ส่วนผลลัพธ์ก็ปล่อยให้มันเป็นไป ด้วยความหวังที่มี

With hope in your heart..

แล้วเมื่อมันเกิดขึ้น มันจึงเป็นภาพที่สวยงามและสมบูรณ์แบบอย่างที่เห็น

สามใบเถาผู้ช่วยของเขาในเกมนี้ จอห์น อัลดริดจ์ เอียน รัช และ จอห์น บาร์นส์ สบายที่สุด งานนี้มีพี่ชายอย่าง สเวนนิส มืออาชีพตัวจริงมากุมบังเหียนเอง พวกเขาเลยนั่งคุยกันกระหนุงกระหนิงชวนแขกกิตติมศักดิ์จากสวีเดนดูนั่นดูนี่ ดูคนนั้น ทักคนนู้นตลอดเวลาไม่ให้เหงา

ช่วงหลังจบเกมที่เดินขอบคุณแฟนบอลไปรอบสนาม อัลโด้ รัชชี่ และ บาร์นส์ สลับกันมาดูแลสเวน ชี้ให้ดูสิ่งต่าง ๆ บนอัฒจันทร์และให้คำอธิบาย นักเตะทุกคนเดินมาสวมกอดมอบคำพูดให้กำลังใจ เสียงปรบมือดังตลอดทางไม่ขาดสาย

สเวน โกรัน อีริคส์สัน เดินปรบมือให้ทุก ๆ คนไปด้วย.. เขายิ้ม และน้ำตาคลอ

มันเป็นภาพที่ทั้งมีความสุขและสะเทือนใจในเวลาเดียวกัน ยินดีกับเขา ชื่นใจไปกับเขา ปลาบปลื้มไปกับเขา แต่ก็สงสารเขา อยากร้องไห้ให้เขา

ขอส่งกำลังใจให้คุณครับ สเวน โกรัน อีริคส์สัน ขอให้คุณแข็งแรงมีกำลังต่อสู้กับช่วงเวลาอันร้ายกาจนี้ และหวังให้ทุกอย่างผ่านไปอย่างดีที่สุด

บอลตำนานที่เป็นมากกว่าเกมตำนาน มันสมบูรณ์แบบด้วยคุณครับสเวน..