ปัญหาเดิมๆ!สิ่งที่อยากบอกหลัง ทีมชาติไทย เจ๊า จีน ทั้งที่ควรชนะ

1. ตอนแรกคิดว่าเราคงบุกไปชนะเขายาก แถมเกมคงจะเป็นรอง หากไม่แพ้ถือว่าน่าพอใจ

ทว่าเรากลับทำได้ไฉไลกว่าที่คาดเอาไว้มาก เฉพาะอย่างยิ่งในครึ่งแรกที่ครองบอลบุกพลางหาจังหวะจบได้มากกว่า รวมถึงยิงประตูขึ้นนำได้อีกต่างหาก

พอจบเกมเสมอกันมันจึงกลายเป็นความผิดหวังซะอย่างนั้น

2. ทีมชาติจีนไม่มีแมวน้ำอะไรเลยนะครับ

เล่นกันสะเปะสะปะ เกมรุกสากกะเบือยกมือไหว้ เกมรับก็ไม่ได้เหนียวแน่น ต่อบอลสู้ไทยยังไม่ได้เลย

ตัวต่างชาติที่โอนสัญชาติมาไม่ได้เก่งกว่านักเตะสายพันธุ์อาว์ตี๋เลยนะครับ ขนาดได้จุดโทษยังยิงไม่เข้า

คิดแล้วก็น่าแปลกใจ ประเทศที่มีประชากรเป็นพันล้านกลับต้องเอานักเตะต่างเผ่าพันธุ์มาเล่น มันสะท้อนถึงความตกต่ำเรื่องฟุตบอลอย่างชัดเจน

3. ปัญหาของทีมชาติไทยยังหนีไม่พ้นเรื่องเดิมๆ

อันดับแรกคือไม่เด็ดขาด เพราะเราทิ้งจังหวะเหน่งๆ ที่ควรจะนำห่าง 2-0 ไปถึง 2-3 ครั้ง

ประตูที่เสียก็เกิดจากความไม่ละเอียดเองที่ดันไปเสียฟรีคิกง่ายๆ ทั้งที่รู้อยู่แล้วว่าเขาจะบอมบ์ใส่จากลูกตั้งเตะ

4. ถ้าผลการแข่งขันคือดัชนีชี้วัดว่าผู้เป็นโค้ชตัดสินใจผิดหรือถูก

มาซาทาดะ อิชิอิ พลาดนะครับที่เปลี่ยนรูปแบบการเล่นเป็นรับแบบเต็มตัว ด้วยการถอด ศุภชัย ใจเด็ด ออกแล้วส่งมิดฟิลด์ลงมาแพ็คเกมตรงกลาง ก่อนไปเสียฟาวล์แบบไม่น่าเสีย

ตอนเสมอ 1-1 ก็กล้าๆ กลัวๆ ว่าจะเปิดเกมรุกวัดดวงไปเลย หรือจะเล่นรัดกุมเอาปลอดภัยไว้ก่อน ตัวสำรองอย่าง ธีรศิลป์ แดงดา และ เจ-ชนาธิป เลยไม่ได้ลงมา

5. ไทยเอาชนะสิงคโปร์ในเกมสุดท้ายได้แน่ๆ ผมมั่นใจแบบเต็มประดา

ทีนี้ก็ขึ้นอยู่กับ เกาหลี ที่เข้ารอบไปแล้วว่าจะจริงจังขนาดไหน ???

เพราะถ้าทีมพลังโสมเอาจริง พวกอาว์ตี๋แซมบ้าที่ม่เยือนคงต้านไม่ไหวหรอกครับ

แต่ที่พ่อไม่เข้าใจตุ้มคือเกมสุดท้ายไม่ได้แข่งในเวลาเดียวกัน เมื่อเกมระหว่าง เกาหลี กับ จีน จะลงแข่งก่อนเกมของทีมช้างศึก!!!